Mijn eerste dagen hier in Zuid - Afrika

Hello everyone,

Hier een groet vanuit een warm maar soms ook een winderig Zuid - Afrika!
Eindelijk is het dan zover en zit ik nu alweer 5 dagen hier in Afrika.
Omdat er vele mensen erg nieuwsgierig zijn hoe het mij vergaat maak ik maar gelijk een blog, zodat iedereen weer op de hoogte is.

Woensdag gingen we iets na 10 uur de lucht na afscheid genomen te hebben van familie en vrienden. Het was erg fijn dat jullie er waren. Koffers inleveren en heel erg afwachten of het gewicht goed was, want ik had heel veel reorganisaties achter de rug.
Na een paar traantje geplengd te hebben en een hele lieve koe in ontvangst genomen te hebben van de chickaas gingen we maar snel door de douane heen om ons avontuur tegemoet te gaan. De reis met het vliegtuig was lang, 11 uur. Deze heb ik doorgebracht met filmpjes kijken, boek lezen, af en toe wat eten/drinken en natuurlijk Diane en Anne – Marije plagen. Ook de koe week niet van mijn zijde dames!!!
Iets na 21.00 uur landde we veilig in Cape Town. Nadat we een uur in de rij hadden gestaan om door de douane te gaan werden we opgehaald door 2 vrijwilligers die hier al 5 weken zaten. We reden met de auto naar onze verblijfplaats, Gordon’s Bay.
Na kennis gemaakt te hebben en familie op de hoogte gebracht te hebben, dat we veilig aangekomen waren, gingen we vermoeid naar ons bed.

De volgende morgen op naar nieuwe indrukken. We mochten uitslapen maar ik heb al gemerkt dat, dat mij niet echt gaat lukken ben ik bang doordat het hier ’s ochtends niet stil is. Of je hoort de kinderen of je hoort de andere vrijwilligers bezig zijn.
Dan maar eerst de koffer uitpakken en alles een plekje geven. Kaarten die ik gehad heb ophangen, lieve foto’s van m’n neefjes een plekje geven. Daar zal ik denk vaak naar gaan kijken .
Daarna een rondleiding gekregen door het huis: de units van de kinderen en de binnenspeelplaats, daar waren de kleintjes aan het spelen en keken al heel nieuwsgierig door de ramen en om het hoekje van de deur.
En dan ’s middags onze eerste werkuurtjes. De oudere kinderen waren uit school gehaald door andere vrijwilligers. Iedereen was op de binnenspeelplaats (playground) aan het spelen. Na een paar stappen buiten gezet te hebben werd ik al heel snel besprongen en omhelst door kinderen. Begonnen al gelijk heel snel te praten, in het engels, wat erg moeilijk te volgen was. Maar in ieder geval waren ze benieuwd naar wie ik was van de nieuwe Auntie’s. Jaja hier worden we Auntie genoemd. Is weer is wat anders dan Tante Anja.
En dan kan ik natuurlijk ook niet stil blijven zitten. Al snel was ik aan het hollen met de kinderen en zaten er kinderen op m’n nek.
Nu is het de kunst om al die namen te kennen en te onthouden. Ik denk dat, dat nog een grote kunst wordt. Al die gezichten lijken op elkaar en de namen zijn ook niet altijd even makkelijk. Maar we gaan het zien.

Vrijdag was het Goede Vrijdag en zat ik al om 9 uur in de kerk met de kinderen. Het was een dienst in het Afrikaans. Dit was erg goed te volgen. Wij werden welkom geheten door de dominee en hij hoopte dat we een goede en fijne tijd hadden hier.
’s Avonds een afscheidsparty van 2 vrijwilligers. 1 ging zaterdag weg en de andere aankomende dinsdag. Ze hadden voor iets Hollands gezorgd, de MAC!! De kinderen zaten heerlijk te smullen van al het lekkers. Op het laatst nog een kleine uitvoering van de kinderen.

Zaterdagochtend weer spelen met de kinderen op de playground. De één helpen met schommelen met de ander bal overgooien of jezelf door Auntie Anja rond laten draaien. Ook werd mijn nek niet ontzien en werd daar veelvuldig op geklommen. Ze zijn hier zo rap voor je het weet klimmen ze zo bij je naar boven. Dat Auntie Anja tired werd daar werd helaas geen aandacht aan geschonken.
’s Middags hadden we een vrije middag en gingen we naar de winkels. Eigenlijk is het daar niet erg verschillend als in Nederland. Je ziet blank en zwart en het was erg druk.

Zondag weer om 9 uur naar de kerk. De kinderen speelde veelal buiten en de huismoeders zorgde nu veelal voor de kinderen.
Omdat het Pasen was gingen we ’s middags nog heel even paaseieren verstoppen per unit. Dit was erg leuk om te zien. De jongens begonnen met zoeken en die vlogen al heel snel naar alle hoeken en gaten van de playground en klommen overal bovenop op zoek naar hun eitjes.
De meiden deden het wat rustiger aan en vonden het niet zo heel erg snel. Als dat zo was vonden ze dat niet zo heel erg leuk en wilde er al snel mee stoppen. Dan maar hulp krijgen ons met warm!!! Koud!!! En als snel werd het gevonden.
Ook werden de kinderen nog verwend met allemaal chocolaatjes in een pakketje wat een man elk jaar kwam brengen met Pasen. Waar dit vanuit ging weten we niet. Maar ze begonnen al heel snel te smullen met een beker limonade.
Aan het einde van de middag m’n eerste rijles gehad in het links rijden. Dat is toch wel heel erg wennen, maar volgens mij moet dat goed komen. Ik hoop dat ik snel zelf kan rijden.
’s Avonds nog naar een Engelse kerkdienst geweest.

En dan is het vandaag maandag. Ik kon uitslapen maar natuurlijk was ik om 8 uur weer wakker en ging er maar om 9 uur uit. Ik hoefde eigenlijk niets te doen maar dat wordt je ook wel heel snel zat dus ben ik naar het grote speelveld gegaan.
Ik moest in een ton gaan zitten en daarna werd ik lekker rond gedraaid over de grond. Nou ik kan je vertellen, dat hou je niet lang uit hoor!! Ook wat voelde ik me naar en toen moest ik terug. Ik mocht er absoluut niet uit van de kinderen. Grrrrr.
Begin van de middag nog even skypen met familie. Altijd fijn om elkaar weer te zien. En dan maar beginnen aan je eerste blog.
Ik had het niet verwacht maar het is toch wel een heel verhaal geworden. Ik hoop dat ik jullie een heel klein beetje heb mee kunnen laten kijken in mijn wereld hier.
Maar ik ga er nu maar een eind aan breien. Tot horens maar weer.

Liefs Anja

Mijn adres hier is:
PostNet suite 80
Private bag X4
Gordons Bay 7151
South Africa